ترمووود (ThermoWood ) را بهتر بشناسیم!

 

چوب در طول تاریخ همواره یکی از مصالح ساختمانی محبوب بوده اما برخی ویژگی‌های آن، مانند نفوذ حشرات، باعث ایجاد محدودیت در استفاده از آن شده است. یک راه مناسب برای افزایش مقاومت چوب، حرارت دادن به آن است. به چوب‌هایی که با روش خاصی حرارت داده می‌شوند، ترمووود می‌گویند. ترمووود ویژگی‌هایی دارد که در این مقاله به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

تراکم

تراکم یا چگالی چوب، با اندازه‌گیری وزن و ابعاد آن تعیین می‌شود. واحد تراکم کیلوگرم در متر مکعب است. فرآیند‌ ساخت ترموود، تراکم چوب را به طور متوسط ​​حدود ده درصد کاهش می‌دهد.

استحکام

به طور کلی، مقاومت چوب با تراکم آن همبستگی مستقیم دارد. در فرآیند‌ تولید ترموود کمی کاهش چگالی و در نتیجه برخی اثرات روی میزان استحکام رخ می‌دهد، اما فاکتور استحکام در برابر وزن، عملاً بدون تغییر باقی می‌ماند.

 

قدرت انعطاف‌پذیری و خاصیت کششی

در مورد محصولاتی که در دمای پایین 200 درجه تولید شده‌اند، قدرت انعطاف‌پذیری یا خم شدن، کاهش چشم‌گیری نخواهد داشت. کاهش شدت مقاومت در برابر خم شدن افقی، در موادی که در دمای بالای 200 درجۀ سانتیگراد تولید شده‌اند، دیده می‌شود. فرآیند‌ ترموود برای حفظ و حتی بهبود بخشیدن به ضریب الاسیتیسه یا کشش در چوب ایجاد شده است. با این حال توصیه می‌شود از ترمووود برای تحمل بار افقی استفاده نکنید.

 

مقاومت فشاری

مقاومت فشاری یا در حقیقت قدرت تحمل فشردگی، به میزان تراکم چوب بستگی دارد. آزمایش‌ها نشان داده‌اند که فرآیند‌ ساخت ترموود تأثیر چندانی بر فاکتور تحمل فشردگی در چوب نمی‌گذارد.

قدرت نگه داشتن پیچ

قدرت نگه داشتن پیچ نیز به تراکم بستگی دارد. اثر اصلی بر قدرت نگه داشتن پیچ، از واریانس کلی در تراکم چوب و نه از روند ترمو، نشأت می‌گیرد. ثابت شده است که در صورت استفاده از سوراخ‌های از قبل از دریل شده، موادی که تراکم کمتری دارند، نتایج بهتری می‌دهند.

درجۀ سختی سطحی

فرآیند‌ ترمووود اثرات محدودی بر خواص سختی برینل دارد. واریانس بیشتر مربوط به تراکم و نوع چوبی است که استفاده می‌شود.

رطوبت

فرآیند‌ ترمووود منجر به کاهش بالانس رطوبت می‌شود. میزان رطوبت چوبی که با بالاترین درجۀ حرارت فرآوری می‌شود، می‌تواند 40 تا 50 درصد پایینتر از چوب معمولی باشد.

ثبات و دوام

به علت رطوبت پایینتر و تغییراتی که در ترکیب شیمیایی چوب رخ می‌دهد، تورم مماسی و شعاعی، به میزان قابل توجهی نسبت به مواد اصلی کاهش می‌یابد. در بعضی موارد کاهش حرکت جنبشی می تواند بین 40 تا 50 درصد باشد.

نفوذپذیری

فرآیند‌ ترمووود میزان جذب آب چوب را کاهش می‌دهد. درصد کاهش، بسته به نوع چوب اصلی، متفاوت است.

خواص حرارتی

آزمایش‌ها نشان داده‌اند که میزان رسانایی حرارتی ترمووود در مقایسه با چوب پردازش‌نشده، 20 تا 25 درصد پایینتر است. این ویژگی عملکرد ترمووود را به عنوان یک عایق حرارتی بهبود می‌بخشد.

نفوذپذیری

 

آزمایش‌ها بهبود قابل توجهی در زمینۀ دوام بیولوژیکی در چوب‌های پردازش شده به روش ترمو نشان داده‌اند. بهبود در دوام بیولوژیکی نتیجۀ از بین بردن منابع طبیعی غذا (منابع تغذیۀ باکتری‌ها و قارچ‌ها) در چوب و همچنین تغییراتی در ترکیب شیمیایی و ساختاری است. این دوام به دلیل استفاده از دمای بالا در فرآیند‌ تولید ایجاد می‌شود. در اکثر موارد نیازی نیست با مواد شیمیایی حفاظت بیشتری از چوب صورت گیرد. فرآیند‌ ترمو تمامی قسمت‌های چوب را پوشش می‌دهد و از لحاظ نفوذ و تراوش مشکلات بیولوژیک، از یک قسمت به قسمت‌های دیگر، مشکلی ایجاد نمی‌کند.

مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی

همانند بسیاری مواد دیگر، ترمووود قادر به مقاومت در برابر اثرات تابش اشعۀ فرابنفش نیست. اشعۀ فرابنفش باعث می‌شود رنگ آن از قهوه‌ای به خاکستری تغییر کند. علاوه بر این، اشعۀ فرابنفش می‌تواند شیارهای کوچکی در سطح چوب ایجاد کند. اثرات طبیعی باران و خورشید، مقداری از لایۀ سطحی را حذف می‌کند. به خصوص در قطعاتی که بدون پوشش در معرض هوای آزاد قرار گرفته‌اند. البته این اتفاق در مورد تمام مواد چوبی رخ می‌دهد و مخصوص ترمووود نیست. به شدت توصیه می‌شود که برای جلوگیری از تغییر رنگ و دیگر تغییرات طبیعی در اثر آب و هوا، از رنگ محافظ برای سطح چوب استفاده کنید.

2 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *